Veel mensen hebben een 9 tot 5 baan en menen geen tijd te hebben voor een outdoor avontuur. Maar wat doe je van 5 tot 9? Juist ja, een mooie tijdsspanne voor een micro avontuur over de Utrechtse Heuvelrug. Neem een rugzak met wat eten, een tarp of tent, een brander of woodstove mee naar je werk en als je om 5 uur ’s middags klaar bent met werken stap (of zwem of fiets of step) je de dichtstbijzijnde stuk natuur in. Op een verlaten plek maak je jouw bivak en geniet je van de invallende duisternis terwijl je een outdoor maaltijd klaar maakt. Als er een meer of riviertje in de buurt is spring je ’s ochtends het verkwikkende water in en loop (of fiets of step) je weer terug naar je werk waar je dan om 9 uur weer achter je bureau zit. Terwijl jouw collega’s een doodgewone avond hebben gehad heb jij een gaaf micro avontuur beleefd. Het is natuurlijk helemaal leuk als je dit korte avontuur met een collega doet, het schept een band en je leert elkaar ook nog eens op een andere manier kennen.
Outdoorvriendin Linda en ik delen een flink aantal interesses. Zo zijn we beiden bioloog, zijn we beiden helemaal gek van Scandinavië en andere noordelijk gelegen oorden en in de wintermaanden gidsen we allebei sledetochten met husky’s in Zweden en Noorwegen. Hoog tijd om ook eens samen in Nederland op stap te gaan en tevens een mooie gelegenheid om mijn nieuwe Finse Loue uit te proberen, een half open tent. Op een doordeweekse dag, nadat we allebei eerst hebben gewerkt, komt Linda met haar viervoetige beauty Vilja naar mijn huis. We stoppen de minimale benodigdheden voor een micro avontuur in onze rugzakken, Vilja draagt haar eigen brokken, en stappen rond 18.00 uur de deur uit.
De Utrechtse Heuvelrug
Vanuit mijn huis in Rhenen, aan de rand van de Utrechtse Heuvelrug, lopen we in een paar minuten de bossen in die zich 25 kilometer naar het westen toe uitstrekken. Het is bijna de langste dag van het jaar dus we hebben tijd genoeg om een flink stuk te lopen voor we ons bivak gaan maken. Ik weet een stuk bos waar maar weinig mensen komen, een perfecte plek om de nacht door te brengen. Vilja vind het heerlijk, lekker door het bos struinen. De geur van hars dwarrelt door de bossen in de warmte van deze zomerdag. We komen vrijwel niemand tegen en als we bij het stille stuk bos aankomen zaag ik vast een lange dunne boomstam op maat die als tentstok moet gaan dienen.
Terwijl wij de Finse Loue opzetten en de slaapzakken uitleggen heeft Vilja zichzelf al comfortabel opgerold, zij heeft genoeg aan haar dikke vacht waarmee ze zelfs `s winters bij -30ºC gewoon buiten ligt. Het is aangenaam stil in het bos en we zetten een pan water op het vuur voor thee. Voor het avondeten hebben we een opvouwbare barbecue meegenomen met verse groenten en wat vlees. We maken de bosgrond vrij van kleine takjes en leggen er wat zand neer om het brandgevaar tot een absoluut minimum in te dammen. Als de oranje gloed in de kolen komt zet de schemer langzaam in. De Loue is een traditioneel Fins ontwerp waarbij je de tent in de wind zet en vanuit de open zijde beschut maar toch echt buiten ligt. De binnenzijde is voorzien van een aluminium coating die de warmte van een houtvuur reflecteert en het zo tot een behaaglijk onderkomen maakt. Zo creëren we ons eigen outdoor universum voor de nacht.
Roepende bosuil en blaffende reeën
In de verte blaft er midden in de nacht een ree. Vilja is één en al alertheid, ze zit muisstil naast m’n slaapzak, de oren gespitst en af en toe snuivend met haar lange neus. Een bosuil roept en de wind ruist zachtjes door de hoge boomtoppen. Als de stilte na een half uur terug is gekeerd rolt Vilja zich weer naast mij op en val ik weer in diepe rust. De zon komt al weer vroeg op en dat is ook voor ons een teken om uit onze slaapzakken te kruipen. Wat is het toch heerlijk wakker worden in de natuur die onze geest rust geeft zonder de gebruikelijke menselijke verstoringen. Vijla eet een bak vol brokken en wij wat muesli met vers fruit en een kop thee. Om half acht hangen onze rugzakken weer op de rug.
Via een kleine omweg lopen we in anderhalf uur terug naar huis. Vilja steekt haar neus in verse wildsporen. We komen geen mens tegen in het bos dat nog heerlijk fris is op deze midzomerochtend. Het is fijn deze nieuwe dag met een stevige wandeling te beginnen. We komen rond 9 uur weer bij m’n huis aan en we drinken nog een kop verse koffie. Utrechtse Heuvelrug, wat was je mooi! Daarna gaan Linda en Vilja weer terug naar haar huis en ga ik achter mijn computer zitten, klaar voor een nieuwe werkdag.
Inspiratie
Bekijk hier de gave video die Ruben Klink heeft gemaakt van het laatste 24-uurs avontuur op de Veluwe.
Wil jij ook mee op avontuur?
Zo zie je maar, voor avontuur hoef je niet ver te reizen.
De afgelopen twee jaar waren onze gasten laaiend enthousiast over onze Micro Avonturen. In één of een aantal dagen dicht bij huis de natuur in trekken en genieten van al het moois dat dicht bij huis te vinden is. Ook na de winter staan er al weer de nodige Micro Avonturen in het programma.