Je leest het misschien vaker op websites bij de zwaarte van een reis of bij uitleg over een wandelroute: je komt langs geëxponeerd terrein. Of er zitten stukjes in de route waar tredzekerheid bij nodig is. Termen die voor de één misschien vanzelfsprekend zijn, maar voor de ander niet. In ieder geval…nog niet. Hieronder nemen we je graag mee in het vakjargon van de bergwandelaar en leggen we je haarfijn uit wat deze termen inhouden.
GEËXPONEERD TERREIN
Deze term hoor je vaker als het over de technische moeilijkheid van een pad of een route gaat. In Nederland of België wandelen we meestal over goed aangelegde en eenvoudige paden. Deze gaan dan vaak over vlak of glooiend terrein waar geen gevaar is voor een val in de diepte. Zodra we ons in de bergen bevinden krijgen we te maken met aanzienlijke hoogteverschillen. Het terrein wordt steil en er kan een gevaar zijn voor een val in de diepte. Als er zich op een passage (een stukje van de route) een afgrond aan één of aan beide kanten bevindt, dan loop je door geëxponeerd terrein.
Het lastige aan deze term is dat gevaar, of het gevoel van gevaar, voor iedereen anders is. Waar de een zich nog helemaal comfortabel bij voelt, is voor de ander al een passage waarbij je kriebels in je buik voelt. Om geëxponeerde passages goed te door te komen helpt het als je tredzeker bent en stevige bergwandelschoenen draagt. Daarnaast is er altijd de gids die je tips en/of een helpende hand kan geven.
TREDZEKERHEID
Met tredzekerheid hebben wij met onze Nederlandse taal een poging gedaan de term Trittsicherheit vanuit het Duits te vertalen. De term omvat een combinatie van zaken en in de Nederlandse taal bestaat er simpelweg niet echt één woord voor. Vandaar dat berglievend Nederland (en België) de term tredzekerheid in het leven heeft geroepen.
Hier links op de afbeelding zie je bijvoorbeeld een blokkenveld. Dit is een stuk terrein waar grote stenen op elkaar gestapeld liggen en je zelf een eigen route mag vinden. Een speeltuin voor volwassenen! Maar wel een waar je je aandacht bij moet houden en tredzekerheid van groot belang is.
De term omvat meerdere fysieke en mentale eigenschappen die je nodig hebt om een bergwandeling veilig te kunnen doen. Het bestaat uit:
COÖRDINATIE & BALANS
Dit betekent dat je je goed en zelfverzekerd kunt bewegen op onregelmatige ondergrond, zowel in mooi en droog weer, als ook in natte of ijzige omstandigheden. Kleine uitglijders kun je opvangen door je houding aan te passen waardoor je voorkomt dat je valt.
CONDITIE
Als je snel vermoeid raakt, heb je meer moeite om veilig en precies stappen te zetten. Ook neemt de kans dat je je kunt corrigeren na een misstap af en ligt een val eerder op de loer.
ZELFVERTROUWEN
Dit is een van de lastigste componenten om te trainen. Hoogtevrees is bijvoorbeeld lastig als je op een steil pad loopt. Je bent meer gespannen en hebt geen vertrouwen in je eigen kunnen. Hierdoor kunnen je benen wankel worden en wandel je een stuk minder veilig. Ook als je lichamelijk moe bent kan dit weerslag hebben op je mentale weerbaarheid.
Het mooie van tredzekerheid is dat je dit kunt oefenen en er beter in kunt worden. Belangrijk hierin is dat je dit stap voor stap opbouwt. Voor wie als kind met de ouders de bergen mee inging, is dat een spontaan proces. Voor wie pas later aan bergwandelen begint is het belangrijk om met eenvoudiger terrein te beginnen en langzaam de grenzen te verleggen en onder begeleiding ervaring op te doen in meer technisch terrein.
Het mooie van tredzekerheid is dus dat je dit kunt oefenen en er beter in kunt worden. Dit kan door oefeningen thuis te doen, maar vooral door herhaling. Hoe vaker je in de bergen komt en jezelf uitdaagt, hoe meer je tredzekerheid zal groeien. Daarnaast hebben onze gidsen een meerjarige professionele opleiding gevolgd en kunnen ze je tijdens de trip voorzien van persoonlijk advies en als je wilt aanvullend leuke oefeningen geven.
Kijk HIER voor oefeningen die je thuis kunt doen om je tredzekerheid te verbeteren.