Zwerftocht over de verbluffende Lofoten

Dag tot dag

• Dag 1 Aankomst boven de poolcirkel

  We ontmoeten elkaar bij het hotel in Bodo. Bodo is ‘the gateway’ naar de Lofoten. Op 16 uur rijden van Oslo weet je dat diep in Noorwegen bent. Hier zijn we boven de poolcirkel en aan al dat licht moeten we even wennen.

• Dag 2 Ferry naar Vaeroy en met de watertaxi door naar Mastad

  Met een taxi gaan we naar de haven van Bodo waar we de ferry nemen naar het eiland Vaeroy. Tijdens de ruim 3 uur durende overtocht doemt aan de horizon de Lofoten muur op. Deze messcherpe toppen vormen het meest zuidelijke deel van het Lofoten schiereiland Moskenes. We varen hier ruim onderlangs en arriveren in de haven van Sorland, het dorp van Vaeroy. Er wonen ruim 700 mensen op dit geologisch interessante eiland. Een watertaxi brengt ons naar de spookstad Mastad. We slaan ons kamp op en verkennen de omgeving. Tot de jaren 50 maakten de inwoners van dit dorp optimaal gebruik van de luwte van de omringende bergen. De bewoners leefden van schapen, visserij, eieren en papegaaiduikers vlees. Op de bergen achter het dorp broeden 1½ miljoen vogels op de kliffen, waaronder zeearenden, alken, zeekoeten, drieteen meeuwen, aalscholvers, noordse sterns, eidereenden, papegaaiduikers en stormvogels. Het wordt gezien als een van de beste plekken in Noorwegen om een zeevogel kolonie te bekijken.

• Dag 3 Beklimming Mastadheia en wandeling naar het Tussen strand

  Circa 5 uur lopen, 550m stijgen en dalen

  De bewoners van Mastad gebruikten een unieke hondensoort om papegaaiduikers te vangen: de Mastad. Deze unieke hond ging onder begeleiding van de vrouwen en kinderen van Mastad de berg op om papegaaiduikers te zoeken. De hond klom vervolgens over de hellingen om de vogels te vangen en te apporteren. De mannen van het dorp gebruikten netten om de vogels te vangen. Na te zijn schoongemaakt, werden de papegaaiduikers gezouten en in vaten gestopt waar ze nog maanden eetbaar bleven. In het voorjaar gingen de mannen met gevaar voor eigen leven eieren rapen. Door slechte transport verbindingen, slechts te voet of met een boot, en het ontbreken van stroom verlieten steeds meer bewoners het dorp. In 1974 is de laatste bewoner gegaan. Er zijn nog veel restanten zichtbaar. Een van de beter bewaarde gebouwen is de school.

  Direct achter het dorp maken we een steile klim omhoog naar het Reka zadel. Vandaar klimmen we door naar het Mastadsheia plateau op 407 meter. Hier zien we de vogels af en aan vliegen en overzien we een groot deel van de bergen op Vaeroy. Ver daarachter rijzen de bergen van Moskenes op. We lopen terug naar het zadel en als de omstandigheden het toelaten beklimmen we de Mahornet (439 meter). We nemen dezelfde weg naar Mastad, waar we onze spullen inpakken en het kustpad naar het noorden nemen. Daarbij blijven we eerst aan de zuidelijke zijde met mooie uitzichten op de wanden van Haen. Na het mini pasje Eider te hebben gepasseerd lopen we aan de noordrand van het eiland. Dit is een pad dat om opmerkzaamheid vraagt met rotsen en kleine stranden. Op het eind van de dag bereiken we het strand van Tussen waar we een plek gaan zoeken voor de nacht. In een woord: droomplek.

• Dag 4 Over een uitzichtrijke graad en met de ferry naar Moskenes

  Circa 4 uur lopen, 438m stijgen en dalen

  Op deze derde dag op Vaeroy is het keuzes maken. Als er voldoende tijd is, is het de moeite waard om een kort bezoek te brengen aan Lofoten Chocolade. Dit is een chocolade atelier dat op kleinschalige wijze eigenzinnige chocolade sculpturen maakt. Naast de bekende pralines maakt de eigenaresse ook ‘erotisk sjokolade’. Nadat we ons kamp bij het Tussen strand hebben verlaten, klimmen we achter het strand een pas op. Hierbij is opletzaamheid geboden omdat het steil terrein is met veel losse stenen. Achterlangs de Hornet lopen we over een zalige graad richting Haen (438m). Hier staat een oude radar koepel. Direct daarachter opent zich het uitzicht richting Mastad en zijn bergen. Over dezelfde graad wandelen we terug. Bijkans is de terugweg nog mooier dan de heenweg omdat de Lofoten duidelijk in beeld zijn aan de horizon. We buigen af naar het zuiden en lopen door het dorp Sorland terug naar de haven. Ook hier is het weer keuzes maken, want lekkers lonkt in cafe Supern. In de haven nemen we de ferry naar Moskenes waar we onze tenten op de nabijgelegen camping opzetten.

• Dag 5 Beklimming Munken

  Circa 6½ uur lopen, 850m stijgen en 250m dalen

  We verlaten de camping en wandelen richting Sorvagen. Vlak daarvoor buigen we af en lopen via een duidelijk pad langs het Sorvagvagnet meer. Hier begint een pad dat leidt naar de Munkebu hut. Wij buigen ruim daarvoor van deze route af naar het zuiden om in min of meer padloos terrein over een glooiende heuvelrug omhoog te klimmen. In de diepte ligt het dorp Sorvagen en ver daarachter is Vaeroy herkenbaar. Onderweg passeren we watervallen en meren. Het pad kent steile en modderige stukken. De route is niet eenduidig maar de beloning is overweldigend. We scheren over en langs toppen als Kollfjellet en de Merraflestinden.

  Bij de Munkebu hut (400 meter) aangekomen pakken we de noodzakelijke spullen in voor het laatste stuk naar de top van de Munken (775 meter). Op de top opent zich het uitzicht naar Kjerkefjorden, hooggelegen meren en de bergen rondom. Een top waar je uren zou willen verpozen. We nemen dezelfde weg terug naar de Munkebu hut waar we de rugzakken met volle bepakking weer op doen. Hier lopen we tussen twee meren door over een smalle natuurlijke dam. Dan klimmen we weer waarbij we steeds tussen grote meren lopen naar een glooiende heuvel (448 meter) waar we een goede plek gaan zoeken voor de nacht. Een nacht hier mogen verblijven voelt als een voorrecht.

• Dag 6 Varen door Kjerkefjorden en wandelen naar het Horseid strand

  Circa 4 uur lopen, 200m stijgen en 650m dalen

  Naar gelang het tijdstip dat de boot ons oppikt bij het Kjerkefjord bepalen we hoe laat we gaan afdalen. Er zou zo maar tijd kunnen zijn om een stuk richting de Hermannsdalstinden (1029 meter) te lopen, de hoogste berg van de Lofoten. Na een zeer steile en mogelijk gladde afdaling worden we opgepikt door de ferry en afgezet aan de uiterste zuidpunt van dit fjord. Neem dit fjord met een blik terug nog eens goed in je op en verbaas je over de scherpe loodrecht oprijzende pieken. Vanuit de haven klimmen we over een eenvoudig pad rustig omhoog naar een pas (200 meter). Hier zien we in de verte het einddoel van vandaag al liggen. Maar eerst dalen we af en genieten van het heerlijke landschap dat eindigt bij een gouden strand met duinen en aan weerszijden gladde granieten bergen. We zoeken hier een plek waarbij we zoveel mogelijk zon opvangen en uit de wind staan. Vanaf het strand heb je een eersteklas uitzicht op de langzaam dalende zon die vandaag rond circa 22.00 uur ondergaat, om om 2.30 uur weer op te komen.

• Dag 7 Via een eenzame pas en een diep ingesneden dal naar een strand met een Hobbit hutje

  Circa 7½ uur lopen, 540m stijgen en dalen

  De zon staat al hoog als we ons klaar maken voor een fraaie dag wandelen. In zuidelijke richting verlaten we het strand en buigen dan links af naar het oosten. In dit terrein is het pad lastig te vinden en daarom zoeken we de eenvoudigste route over rotsen en hoge pollen richting een pas op 412 meter hoogte. Hier aangekomen sta je oog in oog met de rotstand Krakhammartinden. We maken een traverse om bij een tweede pas uit te komen. Eenzaamheid en ruigheid alom. De afdaling is gradueel en onderin lopen we door een bos. Omdat deze route weinig wordt gelopen is het pad soms zoek. Gelukkig is het duidelijk waar we heen moeten: het eind van Selfjorden. Dit fjord omronden we aan de noordoever.

  Dan lopen we voor enkele kilometers over een onverharde weg om vervolgens linksaf een dal in te slaan dat is geflankeerd door duizelingwekkend loodrechte wanden. Daarbij passeren we twee meren. Bij het tweede meer krijgen we een een eerste blik richting het strand, waar we nar afdalen. Het Kvalvika strand is in tweeën gesplitst door een rotspartij. Om deze rotspartij veilig te kunnen passeren gebruiken we een vaste ketting. Aangekomen op de tweede helft van het strand gaan we een plek zoeken voor onze laatste nacht in het ‘wild’. Bij een avond wandeling over het strand neem je zeker een kijkje in de goed verscholen hut die is gemaakt van aangespoelde materialen. 100% duurzaam. De hobbit achtige hut is door twee jonge surfers in de winter gebouwd. Ze hebben er vervolgens 3 maanden geleefd en gesurfd.

• Dag 8 Beklimming van Ryten

  Circa 4 uur lopen, 530m stijgen en dalen

  Vanaf het Kvalvika strand kijk je recht tegen onze top van vandaag aan: Ryten. We klimmen langs een beek omhoog naar het Forsvatnet meer. Dan zijn we een dik half uur verwijderd van een berg met een mytisch klinkende naam en een fenomenaal uitzicht. Beneden zien we het strand waar vanochtend onze tenten nog stonden. Deze top biedt een weergaloos perspectief. Hier nemen we de tijd. In de afdaling passeren we een hut en zien diep beneden ons de vele rekken waar stokvis wordt gedroogd. Aangekomen bij de straat gaan we met een taxi naar de camping.

• Dag 9 Afscheid van de Lofoten en terugreis

  Met een taxi worden we naar het vliegveld van Leknes gebracht, vanwaar we in etappes naar Amsterdam zullen vliegen. Maar voordat het zover is, drukken we onze neus tegen het raam om iedere kilometer van dit fraaie stukje aarde in ons op te nemen.