Juwelen van het Virgental

Dag tot dag

• Dag 1 Van het Iseldal naar de Bergerseehütte

  Circa 3 uur wandelen met rugzak, 840 m stijgen

  We ontmoeten elkaar op zondagochtend, half 11, op de brug bij de Isel in Prägraten, in het Virgental. We maken kennis met elkaar en doen een laatste rugzakcheck.
  We beginnen onze wandeling rustig, het gaat tenslotte meteen bergop. Door een geurig bos van lariksen en sparren begint het pad sterker te stijgen, en na een aantal steile zigzags op de rug van de Muhskopf, verlaten we het bos en wordt het uitzicht weidser. Achterom kijkend krijgen we een glimp te zien van de vergletsjerde bergen van de Venedigergruppe. Bij de Bergerseehütte, die we al snel aan het gelijknamige meer zien liggen, kunnen we genieten van een Apfelstrudel en een bier of fris. Je verhitte voetzolen kun je koelen in het meer!

• Dag 2 Door verlaten dalen naar de Neue Reichenbergerhütte

  Circa 6-7 uur wandelen met rugzak, 1300 m stijgen en 900 m dalen

  Vandaag is een pittige wandeldag, vandaar dat we bijtijds opstaan. Na een goed ontbijt volgen we ons pad van gisteren een stukje terug, waarna we een afslag naar links kiezen, de bergflank op. Een pittige stijging zo kort na het ontbijt. Na zo’n drie kwartier stijgen bereiken we de Goldeckscharte op 2500 m hoogte. Een fraai punt met uitzicht op onder andere de Rötspitze en de Dreiherrnspitze, en een uitstekende plek voor een pauze.
  Langs de bergrug dalen we meer dan 450 meter af, tot de dalbodem van het Lasnitzental. In dit kale dal met zijn steile flanken worden veel schapen gehouden. Samen met het feit dat het in de winter veel last heeft van sneeuwlawines, maakt dat er weinig bomen groeien. Des te meer ruimte is er voor de uitbundige bloemenpracht. Bij de Lasnitzenbach aangekomen wijst een bordje ons de weg verder, in de richting van de Michltalscharte en de Neue Reichenbergerhütte. De Lasnitzenhütte moeten we helaas rechts laten liggen.
  In de vroege zomer kunnen hier nog sneeuwvelden liggen, met aan de randen velden vol soldanella. De imposante Lasörling achter ons is de naamgever en de hoogste berg van dit bergmassief.
  Hierna is het maar een korte afdaling naar een moerassige hoogvlakte vol met gele gentianen, omringd door ruige puinhellingen. Geen weg, geen hut, wel ruisende beken en bronnen… een wilde plek! Nadat we de stroompjes via wat stepstones zijn overgestoken, beginnen we aan de laatste stijging van vandaag, naar de Rote Lenke, op bijna 2800 meter hoogte. We zien  de Neue Reichenbergerhütte al liggen aan de Bödensee onder ons. Dit is de hoogste hut van onze tocht, op 2580 meter! De dapperen onder ons kunnen een duik nemen in het (koude!) meer.

• Dag 3 Door de Daberklamm naar de Clarahütte

  Circa 3-4 uur wandelen met rugzak, 270 m stijgen en 815 m dalen

  Na het ontbijt vertrekken we uit de gastvrije hut. We starten rustig over een glooiend pad, en kunnen nog even goed om ons heen kijken in dit wilde landschap. Na het pasje Daberlenke op 2630 meter hoogte begint de afdaling de Daberklamm in. Het pad lijkt te hangen aan de steile flank. Je kan je voorstellen dat je hier niet moet zijn bij groot lawinegevaar in de winter. Langzaam wordt het uitzicht kleiner, en de kloof smaller. Elzenstruiken domineren hier. Na een stevige afdaling bereiken we de brug over de Isel, tenminste… als die er ligt! Er zijn jaren dat de brug in de winter door lawines wordt vernield. In dat geval moet je enkele honderden meters door de elzenstruiken ‘klunen’ om over een provisorische brug op een andere plek de Isel over te steken.
  Na de oversteek bereiken we een breed en prima pad, waarlangs we weer zo’n 100 hoogtemeters moeten stijgen. De Clarahut is een plek waar je je welkom kunt voelen, en misschien brengt de huttenwaardin ’s avonds zang en gitaarspel ten gehore!

• Dag 4 Via de Hochkarscharte naar de Essener-Rostockerhütte

  Circa 6-7 uur wandelen met rugzak, 1050 m stijgen en 875 m dalen

  Dit wordt weer een stevige wandeldag. Het eerste stuk is nog licht, over het brede pad langs de Isel geleidelijk dalend. Na ongeveer drie kwartier echter, op ongeveer 1960 meter hoogte, nemen we een pad links steil omhoog de berg op, door alpenweiden vol bloemen. Pas op 2400 meter hoogte, ruim boven de boomgrens, wordt het minder steil, en kunnen we een mooie pauzeplek vinden, met uitzicht op de bergen waar we gisteren liepen. Daarna volgen we nog ongeveer een half uur het pad, totdat we bij een bord linksaf slaan, richting Hochkarscharte. Vanaf hier is van een pad nauwelijks meer sprake. Door alpengrasland gaan we hoger en hoger, samen speurend naar de rode markeringen op de rotsen. De Hochkarscharte ligt op 2880 meter hoogte. Het kan best zijn dat we het laatste stuk naar de scharte over een sneeuwveld moeten lopen!
  Aan de andere kant verliezen we snel hoogte, en het grootste risico is hier steil modderig gras en een pad vol schapenkeutels. Het zicht op de vergletsjerde reuzen van het Venedigergebied wordt inmiddels steeds imposanter!
  Na een brug die uit één plank bestaat, en een hochmoor, een veengebied dat gevoed wordt door smeltwater, vol met wollegras en orchideeën, bereiken we het uitnodigende huttenterras van de Essener-Rostocker Hütte.

• Dag 5 Over 2 hoge passen naar de Eisseehütte

  Circa 7-8 uur wandelen met rugzak, 1440 m stijgen en 1125 m dalen

  De zwaarste dag van de week! Daarom vertrekken we bijtijds, en verdelen onze krachten goed. Na het ontbijt genieten we nog even van het fenomenale uitzicht vanaf de morenerug achter de hut, voordat we die afdalen en een pad kiezen langs de meanderende Maurerbach. Deze steken we na ongeveer een half uur over, via een hoge brug, die berekend is op het vele water dat hier in de vroege lente langsstroomt. Een bord wijst ons de weg verder, we volgen hier de Venediger Höhenweg. Dat staat garant voor een breed en goed zichtbaar traject. De alpenmarmotten laten vast en zeker rondom ons hun alarmgefluit horen.
  Vele zigzags later bereiken we het Turmljoch, een pas op 2780 meter hoogte. In plaats van de Malhamspitze, de Simonyspitze en de Grosser Geiger zien we ineens de Hoher Zaun, de Schwarze Wand, de Rainerhorn, het Hohes Aderl en de Grossvenediger! Deze vijf vergletsjerde reuzen worden ook wel de ‘Venedigerkrone’ genoemd, en zijn een begeerd vijftal voor alpinisten.
  Na de verdiende pauze dalen we door steeds bloemenrijker wordende grashellingen af naar de Johannishütte op 2115 meter hoogte. Na het passeren van de Dorferbach via een natuurlijke brug kunnen we genieten van een heerlijke lunch.
  Maar we zijn nog niet klaar, de laatste pas van vandaag is ook de hoogste, de Zopetscharte op 2950 meter. Direct voor de hut start het zigzagpad door de weides waar veel koeien grazen. We zullen wat zweetdruppels moeten laten, voordat we op de pas arriveren. Het uitzicht is de moeite waard, onder ons zien we de schitterend gelegen blauwe Eissee liggen.
  De afdaling vergt concentratie. Hier en daar hebben de lokale gidsen gelukkig de lastigste stukken van een staalkabel en wat voetsteunen voorzien, waar we dankbaar gebruik van maken. Het is geen wonder als sommigen van ons de vermoeienis van de dag goed voelen, als we bij de hut aankomen. Gelukkig is de waardin  heel gastvrij en kunnen we genieten van de lokale lekkernijen.

• Dag 6 Terug naar het Virgental

  Circa 5-6 uur wandelen met rugzak, 225 m stijgen en 1465 m dalen

  Vandaag dalen we af, terug naar het Virgental. Maar eerst lopen we vanaf de Eisseehütte een mooie ronde langs de Eissee zelf, waarna we onze afdaling toch echt gaan inzetten. We volgen de Timmelbach en verwonderen ons over de grote watervallen. Recht voor ons hebben we continu uitzicht op de Lasörlinggruppe, met als hoogste top de Lasörling van 3098 m hoog, waar we enkele dagen geleden nog langs liepen. Bij een almhut onderweg kunnen we  genieten van een fijne lunch, en halen we al de eerste herinneringen op aan deze fantastische week. Na de lunch dalen we het zigzagpad af terug naar de bushalte in Prägraten en nemen we afscheid van elkaar.

• INFO BEGIN- EN EINDPUNT/VERVOERSOPTIES

  We reizen op eigen gelegenheid naar Prägraten am Grossvenediger, in het Virgental in Ost-Tirol.
  Met de trein is te reizen op Kitzbuhel. In Kitzbuhel stap je over op de bus richting Lienz. Overstappen in Matrei op bus 951 naar Hinterbichl, uitstappen bij halte Prägraten Gemeindeamt. Je loopt een kort stukje naar de brug bij het Freizeitzentrum. Check vvt.at voor de haltes en tijdschema’s. Bij het Freizeitzentrum is eventueel ook een parkeerplaats.
  Om met elkaar de heen- en terug reis af te stemmen en samen rijden te vergemakkelijken openen wij bij genoeg reisgenoten een reizigers app.

  CO2-impact

  Om je in staat te stellen een bewuste keuze te maken tussen de verschillende vervoersmogelijkheden, informeren we je graag over een inschatting van de impact qua emissies (bron: Carmacal; per reiziger; retour; vertrek van Utrecht/Schiphol; auto o.b.v. 3 inzittenden).

  • bus: 42kg CO2
  • trein: 68kg CO2
  • auto: 123kg CO2
  • vliegtuig: 608kg CO2 en andere broeikasgassen